Żywienie młodego piłkarza
Prawidłowe odżywianie jest jednym z najważniejszych czynników, który wpływa na dobry stan zdrowia młodych sportowców, na zdolność uczenia się oraz aktywność ruchowo – psychiczną.
Ogólne zapotrzebowanie energetyczne dzieci i młodzieży uprawiającej sport jest o 50% większe niż u osób dorosłych. Może się wahać w zależności od wieku ćwiczącego w granicach 2000-3500 kcal dziennie (zawodnicy w wieku 6-15 lat).
Istotnym problemem w tym okresie jest brak nadzoru rodziców lub opiekunów nad dietą dziecka oraz powszechny dostęp do produktów spożywczych poza domem. Młodzież ma coraz większy wpływ na wybór rodzaju pokarmu, ich decyzje często są nieprawidłowe na skutek oddziaływania reklam czy rówieśników.
Należy spożywać 4, a najlepiej 5 posiłków w ciągu dnia. Młodzi zawodnicy, którzy nie spożywają regularnie posiłków mają gorsze wyniki w nauce i obniżoną sprawność fizyczną. Utrzymanie odpowiedniej diety nie gwarantuje – rzecz jasna – korzystnego wyniku meczu, ale podnosi zdolność piłkarza do maksymalnych osiągnięć.
Pamiętaj, że śniadanie to najważniejszy posiłek dnia, a największym błędem jest rezygnacja z niego!
Bardzo ważne jest prawidłowe rozłożenie poszczególnych posiłków oraz odpowiedni dobór produktów, które mogą zawierać węglowodany, białka i tłuszcze oraz inne ważne składniki, jak witaminy i sole mineralne. W związku z większym wysiłkiem fizycznym każdy młody zawodnik powinien spożywać dziennie:
- 4-5 porcji produktów zbożowych (bogate źródła węglowodanów),
- 3-5 porcji warzyw (1 porcja – ok. 80 gram, czyli produkt mieszczący się w dłoni),
- 2-4 porcje owoców (1 porcja – ok. 80 gram, czyli produkt mieszczący się w dłoni),
- 2-4 porcje produktów bogatych w wapń (1 porcja – ok. 200 ml - mleko i przetwory mleczne),
- 1-2 produktów bogatych w białko (1 porcja – ok. 70 gram).
Wybierając posiłki unikajcie fast-foodów, cukierków, napojów kolorowych gazowanych, tłustych i ciężkich potraw.
WĘGLOWODANY
Podstawą diety sportowca powinny być węglowodany. Są one swoistym paliwem młodego sportowca, głównym źródłem energii. Są lekkostrawne i całkowicie wykorzystywane przez organizm. Powinny dostarczać ok. 55 – 65 % dziennego zapotrzebowania kalorycznego.
Węglowodany dzielą się na:
- węglowodany proste (przyjmowane jedynie po treningu lub meczu) - niskotłuszczowe wyroby cukiernicze (cukierki), ciastka, biały cukier, dżem, napoje, owoce
- węglowodany złożone – ziemniaki, kasza, ziarno (np. owsianka), chleb, makarony, ryż, warzywa
Obydwa rodzaje węglowodanów mogą służyć do odbudowy zasobów glikogenu mięśniowego. Spożycie węglowodanów prostych w ciągu kilku pierwszych godzin po wysiłku powoduje, że odbudowa zasobów glikogenu następuje szybciej, niż gdy spożywane są węglowodany złożone. Dlatego jedyną możliwością spożywania jakichkolwiek słodyczy jest przekąszenie batonika (najlepiej musli) po wysiłku fizycznym, treningu, meczu.
Źródła węglowodanów złożonych posiadają wyższą wartość odżywczą, gdyż zawierają sole mineralne, witaminy oraz błonnik i dlatego powinny być preferowane.
Ważne jest, aby dieta piłkarza zawierała wysoki procent węglowodanów. Oto kilka wskazówek, w jaki sposób zwiększyć dzienne spożycie węglowodanów. A więc należy:
- jeść duże porcje ziemniaków, makaronów lub ryżu z gorącym daniem,
- jeść duże porcje warzyw:
- gotowanych lub surowych z gorącym daniem,
- surowych warzyw w postaci przekąsek pomiędzy posiłkami,
- jeść dużo chleba:
- kroić grube kromki,
- robić kanapki,
- jeść chleb z gorącym daniem,
- jeść dużo owoców:
- jako przekąska pomiędzy posiłkami,
- jako deser,
- z roślinami zbożowymi.
BIAŁKA
Białko jest kluczowe dla potreningowej regeneracji mięśni. Osoby trenujące potrzebują zdecydowanie więcej białka. Długotrwały wysiłek prowadzi do znacznego zwiększenia zużycia białek. Podstawowym źródłem białka są: ryby, mięso, jaja, orzechy, nabiał (mleko), rośliny strączkowe (groch, fasola).
Zalecane sportowcom dzienne spożycie białka wynosi 1-2 gramów na kilogram masy ciała. Powinny stanowić ok. 10 – 15 % wartości energetycznej.
Bardzo dobrym posiłkiem, który można spożyć w okresie od pół godziny do godziny po zajęciach jest koktajl na bazie jogurtu lub kefiru, połączonego z owocami, orzechami i nasionami, które będą dodatkowo źródłem zdrowych tłuszczów.
TŁUSZCZE
W przypadku młodych zawodników, są one niezwykle ważne, dlatego, że są też materiałem budulcowym. Powinny dostarczać ok. 20 % energii. Tłuste potrawy spowalniają przemianę materii. Może to powodować zaleganie pokarmów w żołądku, co jest bardzo niekorzystne podczas treningu. Spożywany tłuszcz powinien być głównie pochodzenia roślinnego, bogaty w wielonienasycone kwasy tłuszczowe tzn. oleje i miękkie margaryny zamiast smalcu i masła.
Prawdziwy sportowiec nie je chipsów!
Tłuszcze występują w dwóch postaciach – nasyconych i nienasyconych. Tłuszcze nasycone w warunkach temperatury pokojowej przyjmują postać stałą (masło, margaryna, tłuszcze w mięsie). Tłuszcze nienasycone występują w postaci płynnej (olej roślinny, margaryna roślinna i tłuszcz w rybach). Zawartość tłuszczów w przeciętnej diecie piłkarskiej jest za wysoka, dlatego należy dążyć do zmniejszenia ich spożycia. Ważne jest również, aby wszędzie tam gdzie jest to możliwe, tłuszcze nasycone były zastępowane przez tłuszcze nienasycone. Oto kilka porad, które mogą pomóc zredukować zawartość tłuszczu w diecie i obniżyć stosunek tłuszczów nasyconych do nienasyconych.
- Ograniczaj spożycie frytek, chipsów itp. – zamień na ziemniaki gotowane lub pieczone.
- Ograniczaj spożycie masła – zamień na margarynę roślinną.
- Ograniczaj spożycie bitej śmietany (sera śmietankowego) – zamień na niskotłuszczowy jogurt.
- Ograniczaj spożycie margaryny do smażenia i pieczenia – zamień na olej roślinny.
- Ograniczaj spożycie mleka pełnotłustego – zamień na niskotłuszczowe lub chude.
- Unikaj mocno smażonego mięsa i jedzenia typu fast-food.
SOLE MINERALNE I WITAMINY
Warzywa i owoce są źródłem cennych witamin dla młodego piłkarza. Powinniśmy dbać by często pojawiały się w naszym żywieniu. Warto też zwrócić uwagę na to, iż warzywa w diecie można jeść na kilogramy natomiast spożycie owoców należy kontrolować, gdyż zawierają także cukier.
Żelazo stanowi ważny składnik hemoglobiny (czerwonych krwinek), która pomaga w transporcie tlenu w organiźmie. Z tego względu odpowiednie dostawy żelaza, są dla piłkarzy niezbędne. Jego niedobór powoduje niedokrwistość (anemię). Duże ilości żelaza zawierają czerwone mięso (wątroba, serce, nerki), suszone owoce, chleb, orzechy, truskawki i rośliny strączkowe (groch, fasola).
Wapń niezbędny jest przy normalnej pracy mięśnia sercowego, kontroluje kurczenie i rozkurczanie mięśni, jest podstawowym składnikiem kości, zębów i paznokci, wzmacnia włosy. Niedobór wapnia przyczynia się do powstawania skrzywień kręgosłupa i kończyn dolnych, pojawia się bezsenność zawroty głowy, osłabienie pamięci, szybkie męczenie się. Brak wapnia może także przyczynić się do osłabienia kości i złamań. Pamiętaj, że produkty mleczne mają wielkie znaczenie dla młodego sportowca.
Magnez jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego i mięśni. Dobrym jego źródłem są gruboziarniste produkty zbożowe a także ciemnozielone warzywa liściaste, migdały, orzechy, gorzka czekolada.
PRZYJMOWANIE PŁYNÓW
Niezwykle ważnym elementem jadłospisu jest woda. Warunkuje wszelkie przemiany biochemiczne w organizmie. W trakcie intensywnych treningów nawodnienie pełni bardzo ważną rolę.
Podczas wysiłku ciepło jest usuwane z organizmu poprzez parowanie potu. Pocenie się powoduje ubytek płynów - w ciągu meczu sięgać on może 1-2 litrów (u młodych zawodników). W warunkach szczególnie trudnych redukcja wody w organizmie piłkarza może być jeszcze większa.
Zmiany te prowadzą do obniżenia zdolności wysiłkowej, ograniczają możliwości osiągnięć sportowych. Na przykład, u młodego piłkarza ważącego 30 kg, który podczas pierwszej połowy meczu utracił 0,5 litra potu, obniżenie zdolności wysiłkowej w drugiej połowie meczu może sięgać 15%.
Piłkarze nie powinni być odwodnieni przed rozpoczęciem meczu. Proces nawadniania organizmu należy rozpocząć już na dzień przed meczem. Na przykład, dodatkowy litr soku może być wypity w przeddzień meczu wieczorem, co zapewni zarazem dodatkową dostawę cukru.
Pamiętaj, aby wszystkie słodkie napoje zastąpić wodą, najlepiej niegazowaną! Prawdziwy sportowiec nie pije coca-coli. Prawdziwy sportowiec pije wodę.
Wysokie spożycie węglowodanów, w dni poprzedzające mecz, jest również pożyteczne pod względem nawodnienia organizmu. Spowoduje, że nastąpi zwiększenie płynów w organizmie oraz ograniczy ubytek wody podczas meczu.
W dniu meczu piłkarze powinni pić dużo płynów i należy ich do tego zachęcać, nawet, jeśli nie dokucza im pragnienie. Jednak podczas ostatniej godziny dzielącej od rozpoczęcia meczu, nie powinni oni wypijać więcej niż 200 mililitrów, co 15 minut.
Odzyskiwanie równowagi wodnej przebiega powoli. Badania dowodzą, iż nie wystarczy jedynie zwiększyć przyjmowanie płynów zaraz po meczu. Nierzadko częściowe odwodnienie utrzymuje się jeszcze nazajutrz po meczu. Kieruj się kolorem moczu, jako wskaźnikiem zapotrzebowania na płyny -im bardziej żółty kolor moczu, tym większa potrzeba spożycia płynów.
Przykład jednodniowej diety piłkarza.
W poniższym przykładzie należy zwrócić uwagę na jej zrównoważony charakter; odpowiednią zawartość węglowodanów, soli mineralnych i witamin. Jej wartość energetyczna wynosi około 3000 kcal (zapotrzebowanie dla zawodników w wieku 10-12 lat).
Śniadanie
Dwie kromki białego chleba z dżemem, jedna grahamka z niewielką ilością masła i dżemu, mały kubeczek jogurtu, filiżanka herbaty (bez cukru)
Drugie śniadanie
Dwie kromki chleba razowego z małą ilością masła, jedno jajko, jeden pomidor, paczuszka rodzynek, banan i jedna miseczka sałatki, dwie filiżanki chudego mleka.
Obiad
Miska spaghetti z mielonym mięsem wołowym, pół cebuli, ½ puszki pomidorów bez skórki, miska sałatki, dwie szklanki mleka.
Podwieczorek
Dowolny owoc, niskotłuszczowy jogurt lub kefir.
Kolacja
Zupa lub gotowane warzywa (bez ziemniaków, majonezu, keczupu, zasmażki), chuda ryba lub mięso drobiowe bez skóry, szklanka mleka lub jogurt.
Rozkład posiłków w ciągu tygodnia.
Piłkarz powinien spożywać trzy posiłki dziennie – jeden rano, drugi w połowie dnia, a trzeci wieczorem. Każdy posiłek powinien dostarczać około 25% ogólnej wartości energii, pozostałe 25% powinno pochodzić z dwóch lub trzech przekąsek zjadanych pomiędzy głównymi posiłkami. W dni treningowe posiłek po treningu powinien być bardziej wartościowy energetycznie, niż pozostałe. Na kilka dni przed meczem ilość węglowodanów w diecie piłkarza należy zwiększyć. Aby organizmowi piłkarza zapewnić odpowiednią ilość soli mineralnych i witamin, korzystne jest spożywanie węglowodanów złożonych.
Posiłki w dniu meczu.
Pokarm niestrawiony w żołądku i niewchłonięty w jelicie może powodować, że w trakcie wysiłku wystąpią niekorzystne zjawiska. Krew jest kierowana zarówno w rejon żołądka jak i pracujących mięśni, skutkiem czego jej dostawy do mózgu muszą być ograniczone. Jest to powodem częstych zawrotów głowy w trakcie biegu natychmiast po jedzeniu. Innym możliwym skutkiem ubocznym, spowodowanym wchłanianiem pokarmu podczas wysiłku, jest rozstrój żołądka i biegunka. W dniu rozgrywania meczu spożywanie tłuszczu i białka (zwłaszcza uzyskanego z mięsa) powinno być zabronione, ponieważ ich strawienie wymaga dłuższego czasu. Korzyść ze zjedzenia dużego steku jest mitem. Taki posiłek może tylko zaszkodzić.
Pamiętaj, aby nie najadać się przed treningiem czy meczem! Posiłek należy spożyć min. 2 godziny przed ich rozpoczęciem.
Ostatni posiłek należy zjeść na 2-3 godziny przed rozpoczęciem meczu i jeśli po tym czasie zostanie spożyta większa ilość pokarmu, może on nie zostać strawiony do końca i gdy mecz się rozpocznie część będzie zalegać w żołądku i jelitach. Przedmeczowy posiłek powinien zawierać dużą ilość węglowodanów. Przekąski bogate w węglowodany, np. chleb z dżemem mogą być jedzone na 1,5 godziny przed meczem. Te uwagi należy jednak traktować jako wskazania. Piłkarz sam powinien wypróbować na sobie, jakie efekty przynosi spożywanie różnych posiłków w różnym czasie przed wykonanym wysiłkiem, treningiem lub meczem.